Kinderknooppunt Schrijfteam 2017 maakt gezamenlijk gedicht voor dodenherdenking

Alles is weg,
iedereen is weg,
familie, vrienden.
Het lijkt alsof ik alleen ben,
in deze sombere tijd.

Wie kan ik nog vertrouwen?
Geen vrienden om mee te spelen.
We zijn uit elkaar getrokken,
daarom voel ik me verdrietig.

Joden, zigeuners, homo's en gehandicapten
waren niet veilig voor Hitler.
Maar waren we niet allemaal slachtoffer?
Mensen zijn bang en ze huilen.
Kinderen willen naar huis.
Duizenden mensen hebben geen huis.

Angst, verdriet en pijn,
bang dat mijn familie er straks niet meer zal zijn.
Nu nog stil verstopt op een geheime plek,
donker en bang bij elkaar.
Ik mis mijn familie, vrienden, licht en frisse lucht,
daar verlang ik naar.

Ik hoor knallen.
Wat zou er in de toekomst gebeuren?
Hoop op vrede,
geen bommen meer,
geen knallen meer.
Alleen de mensen die het goed bedoelen.
Wanneer zou het stoppen?
Ik hoop zo snel mogelijk.

Door het verzet is er hoop ontstaan.
Wij moeten met z'n allen voor onze toekomst gaan.
We willen niet in gevangenschap verder leven.
We gaan er met z'n allen voor,
om de toekomst mooi en aangenaam te maken,
voor iedereen.

De mensen die in het verzet zaten,
waren wel de dapperste mensen die er bestaan.
Met zo veel moed hebben ze zich ingezet voor anderen.
Zou jij het aandurven in het verzet?
Samen moeten we deze mensen danken en herdenken.

 De Engelsen, Amerikanen en Canadezen hebben
 Nederland bevrijd.
 De bevrijders zijn aan land gekomen in Normandie,
 die dag heet D-day.

Op 4 mei herdenken wij de slachtoffers.
Wij staan stil bij het feit,
 dat er miljoenen mensen
 zijn omgekomen tijdens de oorlog.
 Zolang we aan ze blijven denken
 zijn ze er nog.

Daarom houden we precies om 8 uur 2 minuten stilte.